Bakara 62 dikkatli okunduğunda iman eden Yahudiler, Hristiyanlar, Sabiler şeklinde cümle ile başlamaktadır.
Size soruyorum,
Yahudilik dinine iman etmeyen bir Yahudi veya Hristiyan inancına inanmayan bir Hristiyan olabilir mi?
Tabii ki olamaz.
Bir kişi bir inanca mensupsa kendini o inançla tanımlar. Burada anlatılan, tahrif edilen inançlara mensup kişilerin ayette belirtilen ortak doğrulara imanını tesis etmektir.
Tek bir yaratıcı olduğuna , bir gün yaptığımız kötülüklerden hesaba çekileceğimize, bu nedenle iyi ve faydalı işler yapmamız gerektiğine inanan teslim olan birinin yaptıklarının boşa gitmeyeceği vaadi ayette verilmektedir. Zaten İslam bu değerlere teslimiyetin genel adıdır.
İslam inancı barışa, iyiliğe ve güzelliğe teslimiyettir. İslam dinine müntesip olduklarını iddia edenlerin bu ilkelerin tam tersini yapmaları İslam’ın hakikatini bağlamaz ve değiştirmez. Bakara suresinde sayılan Allah’a, ahirete, inanmayan salih-ıslah eden fiiller yapmayanların, insanlığın ortak doğrularına ve barışa hizmet etmeyenlerin zaten İslam olmadığı ve kabul edilmeyeceği Ali İmran suresinde ifade edilmektedir. Bu iki ayetin bağlamları çok farklı olmasına rağmen birbiri ile çelişen değil, birbirini mana bakımından destekledikleri anlaşılmaktadır.
Kimin cennete kimin cehenneme gideceğini bizim zanlarımız değil, alemlerin Rabbinin takdiri belirleyecektir.
Herkes Allah’ın adaletine güvenmelidir. Allah adına hükümler verip cenneti cehennemi kendi zanları ile doldurmak en hafifinden haddi aşmak olur.
Hüseyin Kemal GÜRGER
Ataizm ve Deizmin Sorularına Karşı
İddialar ve İzahlar
Comments